เหตุผลว่าทำไมคนเดี่ยวนี้มักจะเเยกย้ายกันไป เมื่อถึงเวลาใดเวลาหนึ่ง หรือเมื่อถึงจุดใดจุดหนึ่งของเส้นทางเเห่งความรัก ก็เลยเกิดคำถามขึ้นมาว่า ความสุขเเละความรักนั้นมันเป็นสิ่งเดียวกันหรือไหม เพราะถ้า"คำ"ที่คนเขากล่าวมาว่าการที่คนเรามีความรักนั้นจะทำให้เรามีความสุขไปตลอดนิรันดร์ สุขที่ได้ทำโน้นนี่นั้น สุขที่ได้อยู่ด้วยกันเอ้ย เเละบลาๆว่ากันไป จนเเยกไม่ออกว่าความรักมันก็เป็นสิ่งเดียวกันเฉกดังเช่นสิ่งที่เเยกกันไม่ได้กับ"ความสุขนั้นหรือ" เหตุผลก็คือว่าเมื่อเกิดความรักมาใหม่ๆเข้ามาคนเรามักจะมีความสุข เเต่พอเวลาผ่านไปความสุขที่ได้มาจากความรักกลับเปลี่ยนไป จนบางคนท้อเเละเข็ดใน"ความรัก"เพื่อให้ได้มาซึ่งความสุข
ความรักมันเกิดจากคนทั้งสองคน ที่ผูกพันกันมาจนเป็นสิ่งที่คนเราต้องผูกมัดในที่สุด ฉะนั้นเมือใดที่คนหนึ่งไม่กล้าที่จะเอ้ยเรื่องการ"ผูกมัด"เเสดงว่าคนเหล่านั้นไม่ต้องการความรัก เพียงเเค่อยากได้ความสุขเท่านั้น ความสุขที่เขาสามารถทำให้เราได้ทุกอย่างตามที่เราต้องการ เเต่เมื่อถึงเวลาที่ไม่สามารถหาอะไร หรือหมดสิ่งซึ่งที่เรียกว่า"ความสุข"มันก็หมดความ เเล้วเราจะเรียกได้อย่างไรล่ะว่าความสุขนั้นมันคือความรัก
การคนเราจะหาความรักเพื่อมาสร้างความสุขในชีวิตถือเป็นความคิดที่ค่อนข้างๆไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่ เพราะเรื่องความรัก คือผลลัพท์ที่เรียกว่า"ความสุข"เเต่หนทางที่จะยืนหยัดว่าทุกวันนั้นเราจะมีความสุขหลังจากที่ได้รับความรักเเล้ว มันคงเป็นไปไม่ได้
เพราะ"ความรัก"มันเเฝง"ด้วยอะไรหลายๆอย่างของคนสองคนที่สามารถตกลงว่าสิ่้งนั้นเป็นสิ่งที่ยอมรับกันได้หรือเปล่า เเต่ถ้าสิ่งนั้นมันเป็นสิ่งที่สังคมนั้นไม่ยอมรับถือเป็นสิ่งที่อีกฝ่ายต้องยอมรับว่าตนเองเป็นผู้ผิด จึ่งจะทำให้อยู่รวมกันอย่างมี"ความรัก"สุดท้ายผลที่ตามมาในชีวิตนั้นมันคือ"ความสุข"
เเต่ทุกวันมีเรื่องราวมากมายที่เกิดขึ้นเเทบทุกวันว่า"คนเรา"มีความรักไม่หยั่งยืนสักเท่าไหร่ เเม้จะคบกันมาอย่างยาวนานหลายต่อไปหลายปีก็ตาม เพราะทุกคนมักมีมองเเค่"ความสุข"ไม่ได้มองเรื่องความรัก เมื่อใดที่มองความสุขความรักนั้นก็จะไม่หยั่งยืน เพราะ"ความรัก"มันมี่ทั้งความทุกข์ ความโศกเศร้า อะไรต่างๆมากมายที่เข้ามา ซึ่งเป็นข้อผูกมัดที่ทั้งสองจะต้องยอมรับในเงือนไขเหล่านั้นเเล้วสามารถที่จะฝ่าฝันกันไป เเม้มันจะเหนื่อยก็ตามเเต่ เพื่อจะได้ความรักที่เเท้จริง สุดท้ายผลลัพท์ที่ได้มันไม่ใช่เเค่"ความสุข"
ความรักมันเกิดจากคนทั้งสองคน ที่ผูกพันกันมาจนเป็นสิ่งที่คนเราต้องผูกมัดในที่สุด ฉะนั้นเมือใดที่คนหนึ่งไม่กล้าที่จะเอ้ยเรื่องการ"ผูกมัด"เเสดงว่าคนเหล่านั้นไม่ต้องการความรัก เพียงเเค่อยากได้ความสุขเท่านั้น ความสุขที่เขาสามารถทำให้เราได้ทุกอย่างตามที่เราต้องการ เเต่เมื่อถึงเวลาที่ไม่สามารถหาอะไร หรือหมดสิ่งซึ่งที่เรียกว่า"ความสุข"มันก็หมดความ เเล้วเราจะเรียกได้อย่างไรล่ะว่าความสุขนั้นมันคือความรัก
การคนเราจะหาความรักเพื่อมาสร้างความสุขในชีวิตถือเป็นความคิดที่ค่อนข้างๆไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่ เพราะเรื่องความรัก คือผลลัพท์ที่เรียกว่า"ความสุข"เเต่หนทางที่จะยืนหยัดว่าทุกวันนั้นเราจะมีความสุขหลังจากที่ได้รับความรักเเล้ว มันคงเป็นไปไม่ได้
เเต่ทุกวันมีเรื่องราวมากมายที่เกิดขึ้นเเทบทุกวันว่า"คนเรา"มีความรักไม่หยั่งยืนสักเท่าไหร่ เเม้จะคบกันมาอย่างยาวนานหลายต่อไปหลายปีก็ตาม เพราะทุกคนมักมีมองเเค่"ความสุข"ไม่ได้มองเรื่องความรัก เมื่อใดที่มองความสุขความรักนั้นก็จะไม่หยั่งยืน เพราะ"ความรัก"มันมี่ทั้งความทุกข์ ความโศกเศร้า อะไรต่างๆมากมายที่เข้ามา ซึ่งเป็นข้อผูกมัดที่ทั้งสองจะต้องยอมรับในเงือนไขเหล่านั้นเเล้วสามารถที่จะฝ่าฝันกันไป เเม้มันจะเหนื่อยก็ตามเเต่ เพื่อจะได้ความรักที่เเท้จริง สุดท้ายผลลัพท์ที่ได้มันไม่ใช่เเค่"ความสุข"
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น